De Eerste Indrukken van Hanoi... of Toch Niet?

Terwijl jullie je voorbereiden op een nieuwe week, bereiden Dries en ik ons voor op een ander avontuur: een reis op de fiets door Vietnam! Hoewel we straks door Hanoi zouden slenteren, ben ik voorlopig nog even in Nederland… en wel met een verhaal. Want de afgelopen week was een ware rollercoaster van laatste fietsrondjes, uitzwaaimomenten, en… een kleine visumcatastrofe. Zin in een kijkje achter de schermen?

De Laatste Voorbereidingen in Nederland.

Het begon allemaal dinsdag, toen Dries en ik – ieder op z’n eigen route – ons laatste fietsrondje in Nederland maakten. Met een vleugje melancholie, want hoewel het “tot ziens” was, wist ik: Nederland zie ik de komende maanden niet meer terug. Thuisgekomen ging ik gewapend met schroevendraaiers en ducttape aan de slag om mijn fiets in een doos van 140 cm te krijgen, een hele uitdaging vergeleken met mijn gebruikelijke 170 cm. Na een halfuur schikken, kantelen en licht frustreren was de klus geklaard: mijn fiets stond als een sardientje in een blikken doos, gereed voor vertrek.

Met een zorgvuldig uitgestalde paklijst op tafel begon het inpakken. En dan hopen dat je het gewicht onder die magische 30 kilo kunt houden – ik kan het iedereen aanraden om de spullen eerst uit te stallen. Je vergeet (bijna) niets meer.

Het Grote Vertrek (of toch niet)

Donderdag was het dan zover. Partners, familie en buren kwamen in actie om ons uit te zwaaien en weg te brengen naar Schiphol. Bij de incheckbalie leek alles vlekkeloos te gaan, althans voor Dries en zijn fiets.

Helaas, toen ik mijn visum liet zien, ontdekte de al-tijd-vriendelijke stewardess een klein foutje in een cijferreeks. Één kleine 2 in plaats van een 1 en bam!: een “no go.”

Terwijl Dries soepel richting vertrekhal vertrok, kon ik na wat ademhalingsoefeningen van tien tellen alleen maar toekijken.

De Eerste Indrukken van Hanoi (Dries)

Terwijl ik diezelfde avond weer aan de keukentafel zat in Edam, vloog Dries zonder problemen naar Hanoi. Zijn eerste bericht? “Fiets en ik zijn goed aangekomen. Scooters krioelen overal, het is drukker dan ik ooit had gedacht.

De mensen zijn vriendelijk, en het leven op straat fascineert.” Het lijkt wel alsof de stad hem meteen in haar greep heeft.

En Nu?

Voor nu ligt mijn fiets opgeslagen op Schiphol, en ik ben druk bezig met een nieuw visum. Met wat geluk ga ik volgende week alsnog op pad. Dus: houd ons in de gaten! Want het avontuur in Vietnam is nog maar net begonnen, zelfs al zijn mijn eerste indrukken voorlopig even thuis in Nederland.

Kilometer na Kilometer naar een Betere Toekomst

Steun ons met €5 per gefietste kilometer en help ons de Bike4Kids doelstelling te behalen! De teller staat al op ruim €8600.

Blijf op de hoogte via onze nieuwsbrief en deel deze zoveel mogelijk met vrienden, familie en collega’s.

Samen bereiken we meer! Doneer nu en “rij” met ons mee voor het goede doel.